O nas

Willa:

Neorenesansowa willa pałacowa usytuowana na skarpie  jest uosobieniem ponadczasowej elegancji, otoczona przepięknym prywatnym parkiem , w którym każdy gość może się schronić w cieniu 200 letnich drzew .W jej historycznych wnętrzach mieszczą się pokoje hotelowe, skrytki skarbcowe, restauracja, kawiarnia oraz sala kominkowa.

Ogród:

Wyjątkowa 200 letnia zieleń tworzy unikalny klimat , którym rozkoszują się nasi goście.

Zielnik:

Aromatyczne zioła z naszego herbarium wydobywają i wzbogacają  smak potraw stworzonych przez szefa kuchni Jacka Faltyn.

Warzywnik:

Świeże warzywa uprawiane w naszym ogrodzie nadają potrawom niezapomniany naturalny smak i aromat.

 

Historia:

Neorenesansowa willa zaprojektowana przez Szczecińskiego architekta Hermana Karge dla swojej rodziny ostatecznie wybudowana została w 1882 roku.

Budynek gospodarczy nawiązujący stylistycznie do willi powstał pod koniec 1882 roku.

W latach 80-tych XIX w.  na parterze zamieszkiwał Herman Karge wraz z rodzina natomiast na piętrze wymieniany w księgach jako współwłaściciel kupiec Carl Friedrich Hellwig.

Do 1899 roku  willa należała do córki Hermana Karge , Margarethe Karge w którym to sprzedała ją Marie von Viebahn żonie generała porucznika Georga von Viebahn.

W tym samym roku willa przeszła gruntowny remont stając się budynkiem jednorodzinnym. Rozbudowano również kurnik dobudowując do wierzy schodowej stajnię oraz dwa parterowe pomieszczenia dla kur.

Kolejna zmiana właściciela oraz adaptacja willi ponownie na dom dwurodzinny nastąpiła w roku 1911. Nowa właścicielka  Elisabeth Margarethe Therese Geyer z Drezna poślubiła Johanna Gollonow ze Szczecina właściciela firmy J Gollnow & Sohn. Rodzina Gollnow do końca wojny pozostała właścicielem budynku. W 1912 roku I piętro zajmował Georg Graf  von Waldersee a w latach 20-tych kupiec Emil Bohm .

Neorenesansowa architektura willi stanowi reprezentacyjny obiekt na mapie Szczecina. Zamieszkiwana była przez przedstawicieli wyższych , zamożnych warstw społecznych. Mieszkali w niej : architekt i budowniczy- projektant willi , kupiec, generał, hrabia, fabrykant.

Wszyscy właściciele , z różnych przyczyn , dokonywali adaptacji willi do swoich potrzeb . Zmian tych dokonywano jednak głównie we wnętrzach , tzn. w ich układzie funkcjonalno-przestrzennym oraz w  wystroju wnętrz .

Wiązało się to przede wszystkim z nadążaniem za zmieniająca się modą. Przez cały okres eksploatacji budynku do II wojny światowej , jego pierwotnie ukształtowana forma architektoniczna , kompozycja i wystrój poszczególnych elewacji , uległy jedynie niewielkim zmianom.

Wszyscy ówcześni właściciele z szacunkiem podchodzili do bardzo atrakcyjnej , neorenesansowej architektury zewnętrznej dbając o zharmonizowanie z nią wszystkich dokonywanych zmian. Dopiero po II wojnie światowej dla architektury willi rozpoczął się okres mniej łaskawy. Powojenne remonty doprowadziły do znacznej dewaloryzacji wartości kulturowych jakie posiadała willa jako reprezentacyjny budynek mieszkalny do połowy lat 40-tych XX wieku.